W Biurze Parafialnym należy okazać:
- Akt zgonu z Urzędu Stanu Cywilnego.
- Zaświadczenie o przyjęciu Sakramentu Chorych przed śmiercią np. od Kapelana Szpitala.
- Pozwolenie na odprawienie pogrzebu z Parafii, gdzie zmarły mieszkał, jeśli nie jest z terenu naszej Parafii.
Najlepszym darem dla Zmarłego jest pełne uczestnictwo we Mszy św. (z przyjęciem Komunii św.), dlatego należy wcześniej zadbać o przystąpienie do spowiedzi św.
Prawo do pogrzebu katolickiego
– katolicy zmarli mają prawo do pogrzebu katolickiego.
Forma pochówku
– Kościół zaleca pochówek ciała do ziemi,
– Kościół nie zabrania kremacji, jeśli nie została ona wybrana z pobudek przeciwnych nauce chrześcijańskiej.
Pogrzeb samobójcy
Nie odmawia się pogrzebu katolickiego samobójcom, którzy w ciągu życia okazywali przywiązanie do wiary i Kościoła.
Zgodnie ze zdaniem psychiatrów, nie ponoszą oni w pełni odpowiedzialności za swój czyn, ze względu na brak pełnej świadomości lub stan chorobowy o podłożu psychicznym.
Nie mają prawa do pogrzebu katolickiego
– notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy,
– osoby, które wybrały spalenie ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej,
– jawni grzesznicy, ze względu na publiczne zgorszenie wiernych,
– samobójca, jeśli przed zamachem na swoje życie był powodem publicznego zgorszenia.
Odmowa pogrzebu
– ma miejsce tylko wtedy, jeśli dana osoba nie prosiła przed śmiercią o posługę kapłańską lub nie okazała żadnych oznak skruchy,
– wiąże się z odmową odprawienia Mszy św. pogrzebowej, co nie oznacza, że nie wolno za danego zmarłego odprawiać Mszy św. w ogóle,
– nie wiąże się z odmową miejsca pochówku na cmentarzu w miejscowości, gdzie istnieje tylko katolicki cmentarz parafialny.
Z Katechizmu Kościoła Katolickiego
Dzień śmierci jest dla chrześcijanina, po zakończeniu jego życia, dopełnieniem jego nowego życia rozpoczętego na chrzcie, wzmocnionego przez bierzmowanie i karmionego Eucharystią, będącą antycypacją uczty niebieskiej (Kompendium KKK 354).
Z dokumentów Synodu Archidiecezji Poznańskiej
W zasadzie każdy należący przez chrzest św. do Ludu Bożego ma prawo do chrześcijańskiego pogrzebu, który jest widocznym znakiem przynależności do Kościoła, a także stanowi dowód troski Kościoła o zbawienie zmarłego, chyba że swoim życiem temu zaprzeczał. Kościół nie rozstrzyga o losie osoby zmarłej, a sam pogrzeb ma zawsze charakter modlitwy wstawienniczej za zmarłego (Synod, T. 1, nr 653).
Podstawa prawna
1. Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1680 – 1690.
2. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 1176 – 1185.
3. Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego, Kielce 2005, nr 354 – 356.
3. Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską z 28 lipca 1993 r. (Dz. U. z 1998 r., Nr 51, poz. 318).
4. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 1, Dokumenty, Poznań 2008, nr 649 – 658.
5. Synod Archidiecezji Poznańskiej 2004 – 2008, T. 2, Statuty, Poznań 2008, nr 612 – 624.
6. Ustawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, tekst ujednolicony (Dz. U. z 2000 r., Nr 23, poz. 295, Nr 120, poz. 1268, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 80, poz. 717, Nr 162, poz. 1568, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600, z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, z 2009 r. Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228).
